Aşık olduğum şehir..

Aşık olduğum şehir..

2 Mayıs 2014 Cuma

BİR ANLIK İHMAL ÖMÜR BOYU PİŞMANLIK ( ÇOCUKLARIMIZ)



     Hepimiz günlerdir izliyoruz. Kimi beddua ediyor. Kimi dua ediyor. Taciz tecavüz yoksa şükreder duruma gelmiş insanlar. Kadına şiddet diye bas bas bağırıyoruz yetmedi şimdi çocuklara....

    Nasıl  insanlar  olduk bilmiyorum. Kin öfke nefret bir gözü karalık bir merhametsizlik bir güvensizlik. Kötülükler artık o kadar çok ki iyilikleri göremez olduk.

   Buraya bunları yazmak istedim. Hepimiz birer tarih kitabıyız artık. Yıllar sonra tesadüfen bile okunacak olmamız bana yeter bile. Bir çocuğa bir bebeğe nazlı bir kuzuya amca çocuğu evet babadan kan bağı yakın olan abi dese bir abi daha çıkacak ağzından. Devamı yok. Dilim elim varmıyor çünkü. 

  Bu olaylar olmadan bir kaç gün önce bir video izlemiştim. Aynı yaşlarda yiğenlerim var. Aklıma gelen tüm anneler babalar izlesin diye paylaşmıştım burdan da paylaşmak istedim.





Ve ne kadar etkili olur bilemiyorum ama bu yazıyıda paylaşmak istedim. Uygulanabilirse ne mutlu bize ...

     Amerika'da, bir yabancı adam, 8 yaşındaki erkek çocuğun yanına geldi ve bazı aksilikler olduğunu, annesinin kendisini yolladığını, çocuğun kendisi ile gelmesi gerektiğini söyledi.
Bunun üzerine çocuk adama sordu:
Pekala o zaman şifreyi söyle, nedir?
Adam bunu duyunca, hızlıca çocuğun yanından kaçtı.
Çünkü; Annesi daha önce çocuğu ile konuşmuş ve aralarında bir şifre oluşturmuşlardı. Şifreyi söylemeyen hiç kimse ile gitmemesi gerektiğini tembihlemişti.
Ve bu küçük ayrıntı, belki de küçük çocuğun hayatını kurtarmıştı.
Çocuklarınızla konuşun.
Aranızda bir şifre oluşturun. O şifreyi söylemeyen kimse ile gitmemesini söyleyin.
Belki de bu şekilde çocuklarımızı biraz daha koruyabilir, hiç olmazsa kendi dünyamızı biraz daha emniyetli hale getirebiliriz.



      Uzun lafın kısası zaman bizim zamanımız değil. Geçti. Biz dışarda oynayabilen, komşuya emanet edilebilen,cep telefonu vs yokken saatlerce gezmeye çıkabilen bir nesildik malesef bitti.

      Yeni ve kötü haberler almamak dileğiyle.... 

2 yorum:

  1. Sözlerin bittiği anlar maalesef. Bu türlere (hayvan diyemiyorum haksızlık olur) verilen cezalar maalesef o kadar az ki hiç bir caydırıcılığı yok. Senin benim vergimle hapiste yaşayıp gidiyorlar biz besliyoruz yine onları. Sonra hooop bir af ve dışarıda caniler.
    Ortaçağda bu tür insanları lağım farelerine yem ederlermiş. Bazen neden olmasın ki diyorum. Daha nasıl caydırıcı bir ceza bulunabilir!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her kelimenize tüm kalbimle katılıyor. Hakkımıda helal etmiyorum bu gibi insanlara.

      Sil

Yorumlarınız değerlidir ..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...